Η μάχη χαρακωμάτων που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στους δυο φαινομενικά συμμάχους, η μάχη για το ποιος θα κυριαρχήσει την επόμενη μέρα της κρίσης και ποιος θα είναι εκείνος που θα πετύχει να κερδίσει τα περισσότερα (για εσωτερική κατανάλωση) θα διαρκέσει –σε πρώτη φάση- μέχρι το τέλος της εβδομάδας και τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.
Οι Μερκοζί θα συναντηθούν ξανά την Πέμπτη στη Μασσαλία, στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (στην πρώτη τους συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά μετά το σίριαλ της υπογραφής και της 6ης δόσης) και φυσικά την Παρασκευή και το Σάββατο θα προσπαθούν να πείσουν τους υπόλοιπους της ευρωζώνης για όσα εκείνοι αποφάσισαν.
Γαλλία και Γερμανία συμφωνούν ότι διαφωνούν στις λεπτομέρειες. Αλλά για να προχωρήσει η «επιχείρηση: σώστε το ευρώ», πρέπει πρώτα να συμφωνήσουν και στα υπόλοιπα μεταξύ τους. Και εδώ ακριβώς είναι τα... δύσκολα και παίζεται το μεγάλο παιχνίδι για τη διάσωση του ευρώ.
Η Άνγκελα Μέρκελ ζητά μεταρρύθμιση των συνθηκών και απαιτεί κυρίως να τιμωρούνται παραδειγματικά οι χώρες που δεν προσέχουν στα δημοσιονομικά τους. Και όπως είπε στην τελευταία ομιλία της στη γερμανική Βουλή, στόχος είναι η αλλαγή στην ευρωζώνη και η μετατροπή της σε μια πραγματική οικονομική ένωση.
Σαρκοζί και Μέρκελ συναντώνται στο Παρίσι για να «διατυπώσουν τις προτάσεις τους» όπως κομψά διατύπωσε ο Γάλλος πρόεδρος. Η πιο σωστή έκφραση θα ήταν πως θα ανοίξουν τα χαρτιά τους, αλλά κρατώντας πάντα άσους στο μανίκι τους...
Κι αν μέχρι ενός σημείου συμφωνούν, αφού και οι δυο θέλουν «επανίδρυση» της Ε.Ε., αναθεώρηση των συνθηκών, δημοσιονομική πειθαρχία, το μεγάλο αγκάθι μεταξύ τους είναι το πως θα φτάσουν ως εκεί.
Η Μέρκελ θέλει συγκεκριμένα πράγματα:
- αδιαμφισβήτητα κριτήρια σταθερότητας και ένα νέο ευρωπαϊκό χρεόφρενο
- αυστηρό έλεγχο της δημοσιονομικής πειθαρχίας μέσω της Κομισιόν
- αυτόματες κυρώσεις και δυνατότητες παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε εθνικούς προϋπολογισμούς σε περιπτώσεις παραβίασης των κριτηρίων
- δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εναντίον των δημοσιονομικών παραβατών.
Και ο Σαρκοζί θέλει να ξέρει: ποιος θα εποπτεύει την τήρηση των κανόνων και ποιος θα έχει δυνατότητα παρέμβασης στους εθνικούς προϋπολογισμούς.
Ο Γάλλος πρόεδρος υποχώρησε στη γερμανική απαίτηση για αναθεώρηση των συνθηκών, υποχώρησε και στην επιθυμία της Μέρκελ για την επιβολή κυρώσεων στα δημοσιονομικά απείθαρχα κράτη και μεγαλύτερο έλεγχο των κρατικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες, απώλεια της εθνικής κυριαρχίας δηλαδή.
Και αφού υποχώρησε και σχολιάστηκε αρνητικά γι’ αυτό, τώρα το Παρίσι περιμένει μια κίνηση καλής θέλησης και από το Βερολίνο. Και αυτή θα είναι να βάλει η Άνγκελα Μέρκελ νερό στο κρασί της και να δεχτεί να παίξει μεγαλύτερο ρόλο η ΕΚΤ, με την εξαγορά χρέους των χωρών που κινδυνεύουν ή ακόμη και με την έκδοση ευρωομολόγου.
Και στις δυο περιπτώσεις, η Γερμανίδα καγκελάριος έχει δηλώσει κατηγορηματικά αντίθετη. Το ζήτημα είναι αν μέχρι να φτάσει σήμερα στο Παρίσι, θα έχει αλλάξει γνώμη. Ή αν θα αλλάξει γνώμη όταν θα φεύγει από το Μέγαρο των Ηλυσίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου