« Η περιπέτεια του Χ. Χολιδή που παραλίγο να του στοιχήσει τη ζωή »
Ακόμα και τώρα βλέπω τον ίδιο εφιάλτη
Ο Χρήστος Χολίδης δεν μπορεί να ξεχάσει το περιστατικό εκείνο που παραλίγο να του στοιχήσει την ίδια του τη ζωή.
Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε στο περιοδικό ΟΚ ότι έπειτα από τόσα χρόνια βλέπει συχνά τον ίδιο εφιάλτη σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Όταν στα 21 ήταν να πάω στρατό, δήλωσα ειδικές δυνάμεις στο Μεγάλο Πεύκο, γιατί ήθελα να είμαι κοντά στην Αθήνα για να μπορώ να παίζω μπάσκετ. Έτσι νόμιζα, γιατί το γήπεδο στους δεκαοχτώ μήνες δεν το είδα ποτέ. Κατά την διάρκεια μιας άσκησης, όπου έπρεπε να πέσουμε με τα αλεξίπτωτα, ένας συνάδελφος με έσπρωξε κατά λάθος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέσω χωρίς να έχω πάρει τη στάση του σώματος που απαιτείται και όταν άνοιξε το αλεξίπτωτο είχα λιποθυμήσει.
Τις αισθήσεις μου τις βρήκα ξανά στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Δεν θυμάμαι ούτε που προσγειώθηκα, ούτε τι έγινε όταν ήμουν στον αέρα. Ακόμα και τώρα πολλές φορές βλέπω τον ίδιο εφιάλτη. Βλέπω ότι πηδάω από το αεροπλάνο, το αλεξίπτωτο δεν ανοίγει και λίγο πριν σκάσω στο έδαφος, ξυπνάω και διαπιστώνω ότι από την αγωνία και την ένταση έχω πετάξει τα σκεπάσματα από πάνω μου .
Ο Χρήστος Χολίδης δεν μπορεί να ξεχάσει το περιστατικό εκείνο που παραλίγο να του στοιχήσει την ίδια του τη ζωή.
Ο τραγουδιστής εξομολογήθηκε στο περιοδικό ΟΚ ότι έπειτα από τόσα χρόνια βλέπει συχνά τον ίδιο εφιάλτη σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Όταν στα 21 ήταν να πάω στρατό, δήλωσα ειδικές δυνάμεις στο Μεγάλο Πεύκο, γιατί ήθελα να είμαι κοντά στην Αθήνα για να μπορώ να παίζω μπάσκετ. Έτσι νόμιζα, γιατί το γήπεδο στους δεκαοχτώ μήνες δεν το είδα ποτέ. Κατά την διάρκεια μιας άσκησης, όπου έπρεπε να πέσουμε με τα αλεξίπτωτα, ένας συνάδελφος με έσπρωξε κατά λάθος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέσω χωρίς να έχω πάρει τη στάση του σώματος που απαιτείται και όταν άνοιξε το αλεξίπτωτο είχα λιποθυμήσει.
Τις αισθήσεις μου τις βρήκα ξανά στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Δεν θυμάμαι ούτε που προσγειώθηκα, ούτε τι έγινε όταν ήμουν στον αέρα. Ακόμα και τώρα πολλές φορές βλέπω τον ίδιο εφιάλτη. Βλέπω ότι πηδάω από το αεροπλάνο, το αλεξίπτωτο δεν ανοίγει και λίγο πριν σκάσω στο έδαφος, ξυπνάω και διαπιστώνω ότι από την αγωνία και την ένταση έχω πετάξει τα σκεπάσματα από πάνω μου .
Αναδημοσίευση από: www.troktiko.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου