10 Φεβρουαρίου 2016

Οι δάσκαλοι των πολεμικών τεχνών προάγουν μπράβους... Ένας αρχηγός συμμορίας νονών "εξομολογείται"

Η πρόσφατη σύλληψη από τους αστυνομικούς της ασφάλειας ενός από τους πλέον καταζητούμενους αρχηγούς μαφιόζικου συνδικάτου μπράβων, ο οποίος έγινε γνωστός με το παρωνύμιο "Τσάκι Τσαν", ξαναφέρνει στο προσκήνιο το γενεσιουργό αίτιο του φαινομένου. Τι, ποιοι και γιατί ωθούν νέους ανθρώπους μέσα στο φαύλο κύκλο της παρανομίας; Και μάλιστα της πιο αδυσώπητα σκληρής και ματωμένης;

Ο καθηγητής εγκληματολογίας Αντώνης Μαγγανάς  και η συνεργάτης του Δέσποινα Σβουρδάκου, οριοθετούν μέσα από μια πολύ σημαντική συνέντευξη βαρόνου της παρανομίας, τα όρια και τις προϋποθέσεις της ένταξης σε μια αγέλη. Προς επίρρωση συγκρατούμε τα λόγια του νονού, "Η «νύχτα» είναι άθλια κατάσταση, είναι σαν το ναρκωτικό. Έχει φινέτσα, λάμψη, σε «τραβάει», σε γλυκαίνει με γυναίκες, ποτά, λεφτά, «κοκό»…εξουσία, δύναμη…Ο τέλειος κόσμος..."



imageΑντ.Μαγγανάς

«Στη σημερινή συνέντευξη θίγονται δυο ξεχωριστά θέματα που αφορούν όμως ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Την ‘παρέκκλιση’ στη χρήση των πολεμικών τεχνών οι οποίες αντί να εκπλήξουν τον αρχικό τους σκοπό της απόλυτης  κυριαρχίας στις παρορμητικές τάσεις του ανθρώπου συνιστώντας ένα κατεξοχήν αμυντικό μέσο παθητικής αυτοάμυνας μετατρέπονται σε επίφοβο όπλο στα χεριά των μελών του οργανωμένου εγκλήματος. . Στη δημιουργία της δυσάρεστης αυτής κατάστασης σημαντικό ρολό παίζουν και  οι ‘δάσκαλοι’ των πολεμικών τεχνών πολλοί από τους όποιους αντί να διδάξουν τις πολεμικές τέχνες σύμφωνα με τους ευγενείς στόχους που  δίδαξαν οι πρώτοι δάσκαλοι συνεργάζονται’ ουσιαστικά με τις εγκληματικές ομάδες προετοιμάζοντας  μαθητές  ‘ιδανικούς’  για τους ανθρώπους του οργανωμένου εγκλήματος»



Παρατίθεται η συνέντευξη στην κ. Σβουρδάκου

«… μέρα τη μέρα, έμπλεξα με τη νύχτα περισσότερο στην «προστασία» των μαγαζιών. Αυτή είναι δύσκολη υπόθεση, γιατί τα μαγαζιά που έχεις, θέλει να στα πάρει ο αρχηγός μιας άλλης ομάδας. Έρχεσαι σε κόντρα, σε αντίθεση κι εκεί αρχίζουν οι απειλές και «μιλούν» τα όπλα. Αλληλοσκοτωμοί, καθένας θέλει να έχει δική του ομάδα και να είναι αρχηγός, μα δεν γίνεται…αφού είναι τρίτος, τέταρτος, πώς ξαφνικά θέλει να γίνει πρώτος;
Όπως ο Ν. Σ’ένα-δυο χρόνια ήθελε να κατακτήσει τη νύχτα. «Έπινε» …και δεν ήξερε ούτε τι έλεγε, ούτε τι έκανε. «Κρεμούσε» συμφωνίες. Έπαιρνε το «πράμα» κι αντί να δώσει τα λεφτά, τον «φέρμαρε», του έβαζε το όπλο στο στόμα…Ε…τι περιμένεις; Εκεί ξεχνάς και το ΚΑΡΑΤΕ και την πειθαρχία και ό,τι έχει σχέση με τον άνθρωπο.  Η «νύχτα» είναι άθλια κατάσταση, είναι σαν το ναρκωτικό. Έχει φινέτσα, λάμψη, σε «τραβάει», σε γλυκαίνει με γυναίκες, ποτά, λεφτά, «κοκό»…εξουσία, δύναμη…Ο τέλειος κόσμος. Όμως ξαφνικά οι δικοί σου στη «στήνουν» γιατί δεν έχουν μπέσα και γιατί θέλουν να γίνουν αυτοί «πρώτοι»…εκεί τελειώνει το έργο.
Στη νύχτα κανένας δεν πεθαίνει, δεν «φεύγει» από τους εχθρούς του γιατί τους γνωρίζει. Όλοι «πάνε» από στήσιμο φίλων, ΌΛΟΙ! Εδώ σου λέει ο άλλος «πάμε να πιούμε καφέ» και σε πυροβολούν, σε «περιμένουν». Αυτά κάνουν οι «πολεμιστές». Όλα γίνονται για το συμφέρον και τα λεφτά…Όσο «μεγαλώνεις» γίνεσαι δυνατός και αποκτάς την αρχηγεία, τόσο περισσότερο πληθαίνουν οι λόγοι για τους οποίους δεν πρέπει να υπάρχεις.  Λίγες είναι οι καλές στιγμές και αυτές στην αρχή πριν «χωθείς» για τα καλά. Μετά όλο άγχος, φόβο για τη ζωή σου, έχθρες και πυροβολισμοί. Δεν είναι ζωή αυτή

Η γνώμη σου για το δάσκαλο των πολεμικών τεχνών;
Είναι το «κλειδί» για το πέρασμα στη νύχτα. Γράψε στη διατριβή σου ότι οι δάσκαλοι των πολεμικών τεχνών ΠΡΟΑΓΟΥΝ ΜΠΡΑΒΟΥΣ!!! ΝΟΜΟΣ! Στέλνουν τους μαθητές τους σε’ μένα, στους άλλους που είναι ήδη «μπράβοι», χωμένοι στα κόλπα και θέλουν να τους πάρουμε στη δουλειά, να τα κάνουμε «μπραβάκια». «Έχω ένα καλό παιδί…βαράει καλά και έχει ψυχή…προώθησέ τον…θα δεις, θα γίνει καλός». Έτσι αποκτούν καλές δημόσιες σχέσεις οι δάσκαλοι, ανεβαίνει το «κασέ» τους και η δύναμή τους για να βγάζουν παράνομα λεφτά, εκτός από τα λεφτά του ντότζο Για’ μένα, λίγοι είναι οι σωστοί δάσκαλοι. Αυτοί που δεν παρανομούν, δεν πίνουν, δεν κάνουν καταχρήσεις και δεν παρασύρουν τα παιδάκια, τους έφηβους και όχι μόνο στην παρανομία. Δέσποινα, οι δάσκαλοι είναι προαγωγοί, καταστρέφουν το μέλλον πολλών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τι τους περιμένει…και φυσικά κανείς δεν τους ενημερώνει. Κανείς δεν τους λέει «φίλε, μην μπλεχτείς γιατί ή θα καταστραφείς ή θα σε πάνε τέσσερις…κανείς!  Τους αφήνουν να «χωθούν», να τσακώνονται, να βαράνε τον κόσμο με το παραμικρό.
Δε λέω, καλό είναι να ξέρεις να αμύνεσαι και να αθλείσαι …να γνωρίζεις μια πολεμική τέχνη, αλλά να είναι τεχνική…όλοι με το παραμικρό, «μπαπ» απλώνουν το χέρι τους, δεν υπάρχει αυτοσυγκράτηση. Ο αθλητισμός, το ΚΑΡΑΤΕ πρέπει να διδάσκονται για να εκτονώνεται κανείς και να ξεφεύγει απ’ τα ποτά και τα τσιγάρα και όχι για να τον ρίξουν στα ναρκωτικά και στις βρώμικες δουλειές. Τότε τα κάνεις όλα μαζί:  πολεμικές τέχνες, ξενύχτι…ωραίος συνδυασμός!

Πώς πιστεύεις πως πρέπει να διδάσκονται οι πολεμικές τέχνες;
Πρέπει οι δάσκαλοι να βγάζουν πρωταθλητές και όχι «νονούς», να μην εξυπηρετούν συμφέροντα και ανθρώπους «περίεργους». Χώνονται, τρελαίνονται, κοιμούνται με το φόβο, με το όπλο στο χέρι και στο τέλος, κάνουν τη λάθος κίνηση: Παθιάζονται με το «κοκό»! Πάει και η προπόνηση, πάει και το «ος» (έκφραση γιαπωνέζικη, υποδηλώνει σεβασμό και υποταγή στο δάσκαλο), χαλάνε όλα τα λεφτά γι’ αυτό το «πράμα» και το «παραμύθι» έχει άδοξο και θλιβερό τέλος.   Να «σπάσει» αυτός ο φαύλος κύκλος, για να μας εκτιμήσει επιτέλους και ο κόσμος, ν’ αλλάξουμε εικόνα, να γίνουμε αποδεκτοί και σεβαστοί από το κοινωνικό σύνολο.»

 Η κ. Σβουρδάκου  
.μπλοκο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου